Schaakvereniging Heerhugowaard

Ja, ja, aan mij de eer om een verslag te maken van ons "uitje" naar Texel. Het punt was, dat ik als eerste klaar was en ja, dan begrijp je dat die klus op jouw schouders terecht komt. Maar we lopen op de zaak vooruit. Laten we allereerst mee delen, dat het bijzonder fraai weer was. Zelden zo'n "smoothe" ovetocht mee gemaakt als deze en we zijn toch al wat keren op T. geweest nietwaar.

Het was weer een heerlijk dagje weer. We treffen het nogal met die Indian Summers op het Chrysantentoernooi. Afijn het zorgde er voor, dat er ook buiten op het terras bij de Swan volop genoten kon worden. Toen ik zondag de beelden van de Dam tot Dam zag, wilde ik eigenlijk een persiflage hierop schrijven, waarbij de schakers in ambulance worden weggevoerd wegens over verhitting en uitputting, maar ik realiseerde me snel dat we dan het toppunt van flauwigheid wel bereikt zouden hebben. Wat een verschrikkelijke onzin, die Dam tot Dam. De elfstedentocht wordt toch ook niet afgelast omdat het te koud is !

Het gaat goed met de seniorenafdeling van de club. Zo zeer zelfs dat men op de donderdag staat te popelen om de speelzaal te betreden. Echter willen de leden wel rekening houden met de jeugdafdeling ! Ook zij hebben het recht om in relatieve stilte hun partij te spelen. Dat lukt niet als er om 5 voor 8 met luide en duidelijke stem de senioren zich aankondigen.

Ja, het was toch een beetje een sprong in het diepe. We begonnen wild enthousiast met de 24 uur van de Swan, maar zagen al snel in dat, dat een tikkeltje te hoog was gegrepen. Al plannen makend in de zomer komt er toch een moment dat je een datum moet kiezen. En dan is er geen weg terug meer.