Schaakvereniging Heerhugowaard

Al enige jaren piekerde ik me suf. Hoe zou het gaan met Roberth Drenth ? Na zijn verhuizing naar Stadskanaal leek het alsof hij van de aardbodem was verdwenen. Robert verhuisde eerst van Heerhugowaard naar Haarlem. Dat paste goed bij hem, tenslotte was hij een geboren en getogen Amsterdammer en via zijn schrijvens ben ik veel te weten gekomen over Amsterdam en Haarlem. Hij schreef ongeveer iedere twee weken een kantje vol over zijn wandelingen door Amsterdam. Dat verstuurde hij naar een 20 tal adressen.

De afgelopen week werd ik getriggerd door een stukje van PP over nicknames van bekende snookerspelers. Dat dan weer naar aanleiding van mijn laatste tukje over Murphy's law. Daarbij had hij een, wat mij betreft niet te missen, naam niet genoemd. Namelijk: The thunder from Down Under. Dat is dan .... R........

Een wedstrijdverslag begint niet zelden met de woorden: "Vol goede moed begonnen wij aan de wedstrijd tegen...". Vul verder zelf maar in. Dit was op de laatste dag van januari (althans die in 2019) ook van toepassing op ons eerste door-de-weeks-team. Bij een overwinning zouden wij immers qua matchpunten op gelijke hoogte komen met de tegenstander, Opening '64. Het werd dus een echte 4-puntenwedstrijd, hoewel die uitdrukking meer gebruikt wordt bij degradatiewedstrijden. Na afloop van de wedstrijd was er van die goede moed weinig meer over, die was aardig in de schoenen gezakt. De (forse) nederlaag was dan ook wel een beetje geflatteerd. Maar ik loop op de zaken vooruit, dus laten we maar bij het begin beginnen, want daar is een begin nou eenmaal voor.

Terwijl de inwoners van het rustieke kustplaatsje Wijk aan Zee een paginagrote brandbrief (toepasselijk bij een asregen) in de Volkskrant publiceerden, wordt hun dorp de maand januari een bedevaartsoord voor schakers. Beiden, asregen en schaaktoernooi, worden mede mogelijk gemaakt door het Tata Steel concern. Maar laten wij ons beperken tot het schaakgedeelte.