Zoals iedereen wel zal weten komt de groei in de wintermaanden op een laag pitje te staan. Veel dieren houden dan ook een winterslaap en ook de planten doen dat min of meer. Als het voorjaar zich weer aandient komen de sapstromen weer langzaam op gang en gaat de groei weer naar "normale" waarden. Dat geldt voor bijna de hele natuur, alleen de mensheid heeft zich aan deze natuurlijke gang van zaken onttrokken. Zo bestaat er een categorie die in de winter juist actief wordt, jawel, ik doel hier op wintersporters.

Deze keer, zoals beloofd, geen woord over vakantieperikelen, maar wel meerdere andersoortige perikelen, onder andere die van schaken. De afgelopen week heb ik 5 (vijf) partijen gespeeld met wisselend succes. Op maandagavond moesten wij naar het pittoreske, Anton Pieck-achtige Andijk voor een wedstrijd in de NHSB beker tegen 6/Schaaklust.

Ik heb jullie in de column van september vermaakt met een verhaaltje over het wel en wee in een parkeergarage in Spanje. Ik had nog een verhaal achter de hand over dezelfde vakantie, maar deze keer speelt het in het zuiden van Portugal, om precies te zijn in Albufeira. Het was onze laatste dag in Portugal en wij hadden nog geen typisch Portugees gerecht gegeten, dus toch weer naar de stad om een eetgelegenheid te zoeken.

Vorige maand schreef ik over het fenomeen retrograde analyse. Behalve dat heeft het schaken nogal wat varianten voortgebracht die soms een stille dood zijn gestorven en in sommige gevallen nog springlevend zijn. Er moet dan soms nog wat aan de spelregels en/of voorwaarden worden gesleuteld om het voor het huidige publiek interessant te houden. Een fenomeen op zich is het probleemschaak, dus mat geven in een beperkt aantal zetten.

Tijdens een training voor coaching kregen wij door de trainer een probleem voorgelegd. Hij was ooit een keer op wandelvakantie in Australië toen hij tijdens een tocht door de bossen op een eigenaardig tafereel stuitte. Toen zij op een open plek in het bos aankwamen lag daar in het midden een man in een volledige duikersuitrusting, maar wel morsdood. De vraag die hierbij hoort is natuurlijk: "Hoe is die duiker daar terechtgekomen"? Het dichtstbijzijnde open water was namelijk tenminste 50 km verderop.

Vakanties hebben een ontspannend effect op mensen, althans, dat zou zo behoren te zijn. Toch zijn er situaties en momenten waarop dat niet het geval is, kijk er de vakantieman of verslagen van de ombudsman maar op na. De reden hoeft echt niet iets vervelends te zijn, het kan soms vanuit een onverwachte hoek zich zomaar aandienen, zoals het geval dat ik hierna beschrijf.