Het was weer een heerlijk dagje weer. We treffen het nogal met die Indian Summers op het Chrysantentoernooi. Afijn het zorgde er voor, dat er ook buiten op het terras bij de Swan volop genoten kon worden. Toen ik zondag de beelden van de Dam tot Dam zag, wilde ik eigenlijk een persiflage hierop schrijven, waarbij de schakers in ambulance worden weggevoerd wegens over verhitting en uitputting, maar ik realiseerde me snel dat we dan het toppunt van flauwigheid wel bereikt zouden hebben. Wat een verschrikkelijke onzin, die Dam tot Dam. De elfstedentocht wordt toch ook niet afgelast omdat het te koud is !

Terschake.

Zo slecht als het vorig jaar in groep 3 liep (ik eindigde toen op 2 ½ punt) zo goed ging het dit jaar. Na drie ronden had ik al een ½ punt meer dan mijn totaal van vorig jaar. Oftewel 3 uit 3 met een werkelijk waanzinnige partij tegen Rob Heijnk in de 1e ronde. Ik dacht, na afloop van die partij; "Als het zo de hele dag gaat, dan ben ik om 4 uur uitgepeerd". (toch een ambulance ?) Gelukkig gunde Jeroen Beers mij in de 2e ronde een rustronde en konden we even bijpraten onder het genot van een kop thee en een cappuccinootje. Jeroen heeft zich ook een aantal jaren verdienstelijk gemaakt achter de wedstrijdleiders tafel, tijdens het Chrysantentoernooi.

---

In de 4e ronde trof ik Maarten, die wat slordigjes enkele pionnen en ook wel een beetje de stelling weg gaf.
Maarten vervolgde met 1. Da5 waarmee hij in troebel water begon te vissen. Hier kreeg ik een prachtig visioen om met twee extra pionnen in een loper eindspel terecht te komen.
Er volgde;	1. ...	Lxg5
	2. Dxg5	Dxd4 ??
	3. Tad1	Txh3 !?
In de gedachte	4. Lxh3	Dxd1
En nu niet	5. Txd1	Txd1+
	6. Kh2	Th1+
	7. Kg3	Tg1+
En de witte dame gaat eraf. Maar ja met tussenzetjes moet je altijd rekening houden.
4. Dxd8+ uit en over en sluiten maar.

---

In de resterende drie partijen scoorde ik nog 2 punten (salon in de laatste ronde tegen onze oude nieuwe voorzitter) en werd daarmee groepswinnaar voor Edwin, David Groen, Rob Heijink en Maarten.

De hoofdgroep kende weer een interessante mengeling van titelhouders, regionale cracks, oudgedienden en jongens die het niet erg vonden een beetje als kanonnenvoer te dienen. De jonge Ansh Jakhari uit Spijkenisse trok wel bijzonder de aandacht. Gezeten op zijn knietjes scoorde de 10 jarige er lustig op los. Zijn rating, nu al boven de 1900 belooft wat voor de toekomst. Hij veroverde met 4 punten dan ook meteen de ratingprijs tot 2050. Ansh Jakhari de nieuwe Giri !?

Na afloop met elf man naar één van onze vaste sponsoren, Janos van Grieks restaurant Delphi. We hebben daar heerlijk gegeten en de dag nog even stevig doorgenomen, zoals te doen gebruikelijk. Op naar editie 42 in het magische jaar 2020.

Was getekend Pietbull