Op zaterdag 2 juli omstreeks vier uur, verzamelden zich een tiental schakers van onze club in de Swan om de strijd aan te binden met Herman van Riemsdijk. Herman wie ? zullen enkele personen zich nu afvragen. Herman van Riemsdaijk, op zijn 9e verhuist van Nederland naar Brazilië, Internationaal Meester, drievoudig kampioen van zijn tweede vaderland, Fide arbiter en meer dan 10 keer uitkomend voor Brazilië op de Olympiades. Initiatiefnemer voor dit evenement was natuurlijk Lucas Oliveira.

Wie bonden er, met een uur bedenktijd de strijd aan met Herman ? In willekeurige volgorde waren dat Rens Rensen, Lucas Oliveira, Alvaro Vidal, Maarten en Piet de Haas, Jan Barteling, Richard Gooijers, Tom Lambooij, Rob Spaans en Piet M. Konijn. De 74 jarige van Riemsdijk liep vlotjes langs de borden om er zijn zetten te doen. Er was gekozen voor deze beperkte bedenktijd daar de Braziliaanse gast omstreeks half acht weer op het station van Heerhugowaard moest staan voor een treinreis richting het Belgische.

Het eerste punt voor van Riemsdijk kwam binnen via een vlotte overwinning op Alvaro. Ook bij Rens zag het er goed uit (maar niet voor Rens) want hij kreeg een bekende truc in het Siciliaans voor zijn kiezen waarbij via Lxf7+ er een volle dame op d8 van af ging. Rens spartelde nog lange tijd tegen, maar het was vechten tegen Braziliaamse windmolens. Tegen Piet de Haas moest Herman als 1e een nederlaag toestaan, maar daar zou het die middag ook bij blijven. Broer Maarten ("dat is geen familie van me hoor" ) zorgde nog voor een keurig halfje, maar de overige acht borden waren allemaal een prooi voor de Internationaal meester. Als laatste moest Lucas er aan geloven en konden de stukken worden opgeruimd voor een dorstlessend glaasje bier in het voorcafé, waarbij nog wat na werd geanalyseerd over stellingen en partijen.

Binnenkort ga ik een stukje schrijven over alle illustere simultaangevers, die we in de loop der jaren in Heerhugowaard in actie hebben (kunnen) zien.

Was getekend Pietjebel