Jottem, zaterdag 7 oktober met 8 man lekker met de trein heel ver naar Utrecht. Tis net een schoolreisje. Meester mag ik mijn boterham al opeten ? Nee Pietje, dat is nog te vroeg, je moet nog de hele dag mee. Tijdens de treinreis vermaakte een deel van de kinderen zich met Soduko, Tictonic en andere spelletjes die de geest scherp dienen te houden. Ook had Sandra Keetman (één van de invallers van het laatste moment) het quizboek van Dimitri Reinderman mee. Sandra heeft er zelf aan mee gewerkt. In Utrecht aangekomen liepen we als schapen (bèh) achter Sandra aan. Die liep met haar smartdingest voorop, zodat we de weg naar Gribes snel gevonden hadden. Wat een gribes daar in die omgeving. Oh, meester kijk, een blikje met statiegeld. Laten liggen Pietje, dat is smerig. Maar meester er zit 15 cent op.
Na twee trappen op te zijn getrapt werd ons de deur open gehouden door een vrolijke jongeman, die zei: Hé, Heerhugowaard, dat is lang geleden. Het was Willem Jan Fokkink (tegenwoordig bekend als WAN), die mensenheugenis geleden lid was van ons trotse Heerhugowaard. Hij was, o.a. Samen met broer Robbert de aanstormende jeugd in de jaren tachtig. Zij hadden thuis een hele grote composthoop.

Na wat plichtplegingen namen we plaats achter de borden, ja er naast gaan zitten is ook zo'n stom gezicht. Het was een drukte van jewelste, in zoverre, qua aantal teams wat aanwezig was. Ze hebben toch wel een mooie speellocatie daar bij PK. (Ha,ha, ooit was ik PK 1)

Ja nu moeten we natuurlijk vertellen dat we aanmerkelijk verzwakt achter de stukken moesten kruipen. Dat kwam zo. Marijn was verhinderd. Hij had verkeerd in zijn agenda gekeken en was tot de ontdekking gekomen, dat hij MOLLEN moest vangen. Die kon dus niet mee. Vader Johan had zich al eerder afgemeld en tenslotte was ook TC Karel Keesman wegens privé problemen niet in staat te spelen. Toen heeft wl intern Kasper v.d. Meulen zich als een terriër in de ledenlijst vast gebeten.
Iedereen werd benaderd met de dreiging van royement als ze niet wilden. Het was op de laatste dag, vrijdag de 6e dat het team toch nog volwaardig met zijn 8ten kon afreizen. Sandra hebben we al genoemd. Alle waardering gaat tenslotte uit naar de 8e man, de tovenaar uit De Goorn, Kacper Paraszczuk. (Weet je dat ik die naam al bijna blind uit mijn hoofd kan typen !)

Het moge duidelijk zijn dat wij met dit team nauwelijks op een gelijkspel durfden te hopen. Het ratingverschil was maar liefst 208 punten. Het werd tenslotte 6,5 – 1,5 (bij 3 remises)

Blinde vlek en achteruitzet.

Lucas zal zich als enige de haren uit het hoofd hebben getrokken. Na een prachtig Koningsgambiet met offer op f7 kon hij op een zeker moment mat in 1 geven. Hij overzag dit en kon toen met de materiële achterstand geen potten meer breken. Ook bij mij was er iets van een blinde vlek. Op een gegeven moment speelde ik met zwart Pc6-e5, een goede zet dacht ik. Vervolgens werd ik verrast door Lg5 met penning van mijn paard e7 op mijn dame. Ondanks de gedachte aan de regel van Steinitz: In een gezonde stelling is er altijd een resource als je tegenstander aanvalt, kwam ik niet op de gedachte om mijn paard op de volgende zet weer terug te zetten op c6, zodat het Pe7 wederom gedekt stond.

Nou ja, we likken onze wonden, krijgen volgende maand in de gezamenlijke wedstrijd met Opening '64 wederom een sterke te verstouwen, VAS 3, maar kunnen in ieder geval terug zien op een leuke zaterdag met aansluitend een gezellig etentje bij IJZER.

Was getekend Pieternel