Een nieuw seizoen


Een nieuw seizoen
Ja, het schaakseizoen is alweer een aantal weken bezig. Zo heeft de KNSB er al 2 speelronden opzitten. Bij de Friese bond is deze week net de eerste ronde gespeeld. Voor Westergoo begon dat met een overwinning die op papier veel hoger had moeten uitvallen. Maar ja, schaken blijft ook een psychologisch gebeuren. Maar genoeg daarover, ik zou weer eens wat over het schaken schrijven. Belofte maakt schuld, nietwaar?
Op onze interne competitie zijn er tot nu toe 5 ronden gespeeld, voor mij tot nu toe zonder aanspreekbaar succes. Mijn score is een schamele 2½ uit 5.
In de 1ste ronde werd ik gekoppeld aan het aanstormende talent Thijs Blaeser. Een jongen van 17 jaar die aan het doorbreken is, althans bij Westergoo. Daarbuiten vlot het nog niet zo erg. Maar goed, naar onze partij, in de stelling hiernaast kan ik, met zwart spelend, op a2 inslaan. Dat is op zich natuurlijk link, maar als ik het goed speel, is het niet verkeerd. Aldus geschiedde waarna Thijs vervolgde met Pb6, zie diagram.
Bij het vooruit berekenen had ik gezien dat ik nu moet slaan op f3, maar ik had een rare gedachtekronkel en verplaatste mijn toren. Kortsluiting zullen we maar zeggen. Er volgde nu natuurlijk Lc4 waarna de dame niet meer te redden is. Na nog wat gespartel van mij gaf ik de pijp maar aan Maarten (Thijs). Dat was dus een valse start, zacht uitgedrukt. Maar na Lxf3 kan Lc4 niet vanwege Lxg2+ en dan Dxc2+ gevolgd door Ld4 of eventueel De2 en Dxe2 waarna zwart 3 gezonde pionnen voorblijft.
Ronde 2 trof ik de clubkampioen, Murk Viersma. Het werd een theoretische ondervraging die nog voor de 20ste zet resulteerde in remise.
De 3de ronde bracht de nummer 2 van het afgelopen seizoen (ik werd daarin 3de), Cees Banning. Hij is meervoudig clubkampioen van Westergoo. In deze pot blunderde ik al vrij snel, weer een 0 dus! Met slechts een schamel halfje uit de eerste drie partijen een (te) magere start.
Dat moest beter en in de 4de ronde kreeg ik die kans tegen Eeltsje Boomsma. Hij speelt graag de wat minder populaire openingen, zo ook nu. Het werd een Aljechin waarin ik koos voor de 4 pionnen variant, waarin wit (ik dus) een flink ruimtelijk voordeel heeft. Zwart moet dan tot tegenspel komen door bijvoorbeeld c5 te spelen en zo wat ruimte terug te pakken. Dat verzuimde hij en dat ruimtegebrek brak hem flink op wat in een vlotte overwinning voor mij resulteerde.
Dan de 5de ronde, weer een tegenstander tegen wie ik nog niet eerder heb gespeeld: Rein Zeinstra. In een Siciliaan kwamen we tot de stelling hiernaast. Ik was van plan te ruilen op d4 en vervolgens b5 te spelen, maar in plaats daarvan speelde ik b5 meteen. Nu sloeg Rein op c6 en speelde daarna e5 met een duidelijke dreiging. Het ging aldus verder:
13. ... b4, 14. Lf3 d5, 15. Pxd5?! Geeft elk spoortje van voordeel meteen weg. Geboden was 15. exf6 bxc3, 16. fxe7 cxd2, 17. exf8D en de stelling is erg onduidelijk, maar uiteraard goed speelbaar hoewel het voordeel dan duidelijk bij zwart ligt. 15. ... Pxd5, 16. Lxd5 exd5, 17. Dxd5 Dxd5, 18. Txd5 Le6 en zwart blijft een stuk voor. Weliswaar tegen 2 pionnen, maar een eenvoudige winstgang.
En zo kom ik weer een beetje in de buurt van een redelijke score. Overigens is op het moment van voltooien van dit stukje ook de 6de ronde gespeeld. Hierin won ik weer zodat mijn score tot nu toe een magere 3½ uit 6 is. Ter verdediging van mijn slecht spel in de eerste ronden heb ik als excuus dat ik sinds eind april geen bord of stukken meer had gezien, laat staan gespeeld. Slap excuus, ik weet het.
Vanuit een op dit moment zonnig Fryslân groet ik u allen,
Gerrit van Oostrum