Deel 3 : 1975 tot 1980
3 belangrijke zaken gebeurden er.
1) Onder voorzitterschap van Wout van de Pol ('t Venje 9, Oterleek) vierden wij in oktober 1977 ons 10 jarig bestaan. Dat deden we dus in onze accommodatie, De Kuiters Hal aan de Middenweg.. We organiseerden die avond vierkampen met prijsjes voor de leden en uitgenodigde oud-leden, maar de grote verrassing voor onze nestor Jaap Sturm, was natuurlijk het feit dat wij Max Euwe op die donderdagavond naar Heerhugowaard haalden. Sturm en Euwe kenden elkaar van de 20er en 30er jaren, toen zij beide lid waren van de ASC (Amsterdamse Schaakclub) en dit 10tal het sterkste was van Nederland. Sturm had Euwe nog in korte broek die club zien betreden. Wout v.d. Pol belichtte in zijn toespraak het reilen en zeilen van de club en tenslotte schaarde Iedereen zich om het bord van Euwe en Sturm om de demonstratie Rapidpartij te kunnen volgen. Het werd Schots geloof ik. Beide spelers bleken goed op de hoogte en de partij eindigde in remise. Hierna gingen de verzamelde schakers aan het vierkampen en was het de taak van Sijfert Boorsma, onze Penningmeester, om Euwe weer terug naar Amsterdam te brengen. Met Sijfert noemen we meteen één van de markantste bestuursleden van die tijd. Altijd goed gemutst, altijd behulpzaam en met een enorm gevoel voor humor. Voorbeeld:Sijfert werkte als "agent" bij de gemeentepolitie van Heerhugowaard. Hij had zo zijn methoden om "achterstallige" contributie bij jeugdleden op te halen. Hij reed dan met de politiebus langs en kwam in uniform aan de deur. De verschrikte ouders wisten niet hoe snel ze betalen moesten en Sijfert had er natuurlijk lol om. (Idee voor Johan ??)
Veel tevroeg verloren wij deze kanjer van een mens in november 1978. Bij het assisteren van een vrachtwagen, die uit de berm moest kwam Sijfert te vallen en onder de achterwielen. Op zijn begrafenis donderdag 23 of vrijdag 24 november stonden meer dan 300 mensen huilend aan het graf, de Nederlandse Politiekapel, waar Sijfert lid van was, speelde en maakte de begrafenis nog eens zo indrukwekkend. Het noodlot was dat jaar nog niet over. Op een beroerd slechte 15e maart van het volgend voorjaar verloren wij wederom een bestuurslid, toen Siem Groenveld als bijrijder verongelukte bij een slippartij in de Beemster. Vooral voor tweelingbroer Gerard was dit verlies groot. Ze deden bijna alles samen. Siem was de spreker en Gerard iets stiller op de achtergrond. In het midden van de jaren 70 waren ze lid geworden van de club en we troffen mekaar wel eens bij Ome Willem, alwaar we op de zolder dam- en schaakvierkampen afwerkten met neef Nico.
2) Kort na ons jubileum verhuisden we naar Cultureel Centrum De Schakel. Daar ging het gebeuren! (Dachten we) Achteraf bezien was de verhuizing niet zo geweldig, maar we hebben het toch een tijd uitgehouden aldaar en al was de speelzaal niet altijd geweldig we hadden er toch een gezellige tijd. Aan de bar in de Schakel werd veel "uitgestoken" op verdacht of we hoorden de moppen aan die over de bar gingen en smeedden plannen om weer een "brievenbus"te gaan zingen. Dat deden we wel eens wanneer er een bekend schaker jarig was. Zo zijn we eens in het holst van de nacht naar Oterleek gereden met Cees Beerens en Maarten de Haas, om bij Wout v.d. Pol door de brievenbus het "Lang zal ze leven" te gaan zingen. Wout deed ijzeren heinig of hij sliep en liet ons weer voor niet teruggaan. Bij Cees B. zelf hadden we meer succes. Gré en Cees kwamen in hun nachtgoed naar beneden en de flessen bier stonden in no-time op tafel en het wer nog heel gezellig. Aan de bar in de Schakel groeide ook het idee om een jaarlijks terugkerend toernooi te gaan organiseren.
3) Door sponsoring van Niek Dekker werd zo het 1e Chrysantentoernooi gehouden in het najaar van 1979. We trokken in die eerste editie precies 64 deelnemers in 8 achtkampen. De 1e winnaar van het Chrysantentoernooi werd de Amsterdammer Helmert Wieringa, die in die tijd speelde voor beton"schaker" Pagel van de Koningsclub uit Bergen. Over die tijd (Pagel en vrienden) kon je zeggen wat je wou, maar daardoor haalde het schaken in de regio wel de media. In deel vier van de geschiedenis van s.v.Heerhugowaard zal ik proberen een kort overzicht te geven van de clubkampioenen en tevens een start maken met die roerige jaren 80 in de Schakel en onze 1e periode in de promotieklasse