Deel 4 : 1979 - 1980

Op veler verzoek en met name die van jonge vader Michel van Bekkum zet ik mij aan de zware klus van de voortzetting van de geschiedenis van de vereniging. 
We zijn toegekomen aan de jaren 79-80.

Het waren de eerste jaren van ons verblijf in de Schakel. We zaten toen in eerste instantie (dacht ik) in een lange pijpenla voor het toneel. Gezien het aantal leden en met name de jeugd, was deze grote ruimte wel wenselijk. De jeugd groeide zelfs dermate snel, dat we een ledenstop moesten afkondigen. Dit heeft later nog grote gevolgen gehad voor de schaakcarrière van Jeroen Beers. Er gebeurde wel het één en ander aan ongerechtigs. Zo reed ik op een avond (zeg maar: nacht) naar huis en ontwaarde in de bosjes naast de Middenweg een lang wit lint, dat zich over honderden meters langs de weg bleef voort slingeren. Nadere inspectie leverde op dat het om toiletpapier ging dat uit de Schakel afkomstig was. De jeugd had zich na afloop van hun sessie, om 8 uur van een rol meester gemaakt en deze op de terugweg naar huis uitgerold. De verdenking viel al snel op de gebroeders B uit de Nuyenburg. (U mag nu wel weten dat het om Learco en Enzo Brizzi ging) Ook werd eens een toiletrol in de brand gestoken op de toiletten, maar dat was een duidelijk ernstiger vergrijp, en de volgende week werd de jeugd dan ook krachtig toegesproken.

Wat de senioren betreft deden we het ook niet gek in die tijd. Opvallend was toch wel het aanbod van jonge en talentvolle spelers (al dan niet uit eigen kweek) Dat was in het begin van de jaren 80 nog niet zo evident. Hans Grootjen en Rob Groot (zoon van Henk) waren de beste, maar in september ’79 zien we ook al een Robbert Fokkink mee doen in groep 2. Zij strijden om de felbegeerde promotieplaatsen.
Ook ontwaren we in de uitslagenlijst: Hoofdpijn – Kiespijn ½ - ½ .

Een serieuze concurrent in groep 1 voor Cees Beerens is erbij gekomen in de vorm van Joop van Vuure. Joop zal na 1 jaar….het te hebben aangezien zich opwerpen als wedstrijdleider intern en dat zal hij maar liefst 19 jaar volhouden, voorwaar, daar krijgen anderen een koninklijke onderscheiding voor.

Partijen van Gerard Groenveld leverden nog steeds spektakel op. In onderstaande stelling kon zwart (Piet Konijn) zich dankzij “de zet van een waanzinnige” ,een in die tijd ingeburgerd rakende zins snede, nog net redden.

De3 staat in, dus denkt Gerard: 19.Dh3 !! (dreigt Pg5 en mat op de volgende zet. 19. … f5 !! Dat verzin je niet. De ene vijand uitsluiten (Lc2) maar de ander toelaten (Tg1) 20.gxf5+ Kh8, 21.f6 Lxf6, 22.Pg5 ?(Helaas voor wit slaat zwart met schaak.) 22. … Lxg5+ 23.f4 Lh4 en in tijdnood gingen beide akkoord met remise.

Eind september 1979 beleven we de eerste editie van het Chrysantentoernooi. Met 64 man in de grote zaal van de Schakel zijn we dik tevree. Helmert Wieringa, Amsterdammer en ingehuurd bij Pagel (die ook wel eens Pa Geld werd genoemd) wint de eerste aflevering. In groep 1 (het zijn dan nog achtkampen) figureren verder Cees Beerens van onze club en bekende houthakkers als Bert Meester, Nico Hauwert en Wim Boom. Dim Buizer (van Dim en Wim) wint een sterke 2e poule met 6 ½ uit 7 voor S.Pieters en de MSCer Martinez Loyola.
In de jeugdgroep, groep 8 laat Eric Nicolai al wat van zich horen, door deze groep te winnen met 6 ½ voor Kees Beerens (zoon van Cees en daarom ook wel kleine Kees genoemd) en Jean Paul Orij (resp. 6 en 5 punten)

Met de bondsteams gaat het niet zo goed. In het decembernummer van 1979 vernemen we zelfs dat Heerhugowaard 1 en 2 zelfs vet onderaan staan. De Vrijpion, een dan regelmatig insturende individu, oppert 26 manieren om te gaan winnen.
Een greep uit zijn voorstellen: B. Ayatolla Willi Elbers wordt tot coach benoemd.
D.Carol Schuttenhelm krijgt een zak vol paarden voor zijn bekende incorrecte offers.
F.De eerste achttallers eten een bos Chrysanten op voor aanvang van de wedstrijd.
L.Als onze tegenstanders naar de w.c. vragen sturen we ze het Winkelcentrum in.
U.Cees Beerens krijgt een zak krulspelden mee naar huis, kan ie ze daar al indraaien.
(Bij Cees kon je altijd zien als hij het moeilijk had. Dan ging dat handje het haar in en dan maar draaien met die vinger…..)Misschien komt daar de term; “Met de handen in het haar zitten”, wel vandaan.

Als instructieve schaakwerken worden de volgende boeken vermeld:
“Onpraktische Schaaklessen” deel 1 t/m 2 van Max Euvel
“Zijn neefje leert Oom Jan schaken” eveneens Max Euvel
“Dagboek van een Week-kramp”, J.H.Don
“My 60 terrible games”, Bob Visser
“300 Kotspartijen”, Koos Kotsema

Deze half ironische, half serieuze rubriek wordt keurig netjes in ieder clubblad uitgebouwd. Eind van het seizoen 79-80 staat Piet de Haas in groep 1 aan kop, (met 108 punten) gevolgd door Joop van Vuure (92 punten) en Cees Beerens en Henk Heuvelmans (71 punten) Groep 2 is een prooi voor Eric de Jong (97) gevolgd door Wim Groot (84) en Jaap Dominicus (73)
In de bondscompetitie handhaaft Heerhugowaard 1 zich moeizaam in de 1e klasse, (Magnus wordt laatste met 2 matchpunten en 23 bordpunten, terwijl Heerhugowaard de voorlaatste plaats deelt met Zaanstreek Noord en KTV, allen met 5 matchpunten en resp. 28 ½ , 26 ½ 3n 29 ½ bordpunten. Die golden toen zeker nog niet want KTV, met het meeste bordpunten degradeert. (Misschien op basis van het onderlinge resultaat ?) terwijl Heerhugowaard 2 kansloos laatste wordt in de 3e klasse B alwaar Koningsclub Bergen met overmacht kampioen wordt.

Op 10 september van het jaar 1980 overlijdt de nestor en oprichter van de vereniging, dhr. Jaap Sturm, op 88 jarige leeftijd. De schaakkracht van Sturm bleef tot op hoge leeftijd aanwezig. Weliswaar wat eerder berustend in een vredelievende remise, maar dit meer vanwege de angst voor het 3e speeluur, met zijn bekende tijdnood.

Hier kunnen jullie de volgende partij naspelen, ingestuurd door Henk Heuvelmans, daterend van 13 december 1979 uit de interne competitie. Sturm op zijn best. Henk ontsnapt nog net naar remise.

Tot volgende keer.