Onlangs, bladerend door een Schakend Nederland uit januari 1976, viel mijn oog op het volgende stukje;

Een Sijsje, een Konijntje, die menigmaal het haasje was en een Tan begaven zich eind juli richting Dieren om mee te doen aan het zesrondig open NK. Een Tan, overigens is een klein bruin hertje, dat minutenlang achter een bosje kan zitten, zonder opgemerkt te worden. Dan ineens is hij vertrokken. Het meervoud van Tan = Tans en niet Tannen, zoals sommigen soms denken.

De twee hoogste ratinghouders in de C groep van het Science Park Toernooi in A'dam, kwamen...komen.....u raadt het nooit...juist uit Heerhugowaard. In volgorde: 1. Sandra Keetman 1776, 2.Kasper v.d. Meulen 1748. Grote kans dus tijdens dit toernooi op een regionaal succes. (die twee schijnen ook nog iets met mekaar te hebben, maar dit terzijde)

Afgelopem zondag stond het zonnetje (eindelijk) eens leuk te pinkelen aan dem hemel. Dat kunnen alleen zonnen. Zonnen kunnen pinkelen. Na enige tijd vond ons eindelijk de stoute schoenen en die hebben ons dan ook maar aangetrokken voor een stevige wandeling.

Eindelijk was het dan toch zover: de bekerfinale werd gespeeld. Zoals je ziet werd dat op het terras van de Swan gedaan, gelukkig was de temperatuur redelijk, althans zolang het licht was. Zoals de laatste jaren gebruikelijk, was de opkomst voor het "terrasschaak" weer redelijk tot goed te noemen. Zo'n 15 schakers/kijkers waren op komen dagen. Het had dit jaar heel wat voeten in aarde om de matadoren achter het bord te krijgen. Mats is slechts 1 maal per 2 weken aanwezig, en Peter reist tegenwoordig nogal veel en was dit jaar precies op de dagen dat Mats kon, verhinderd.