Dit weekend stond in het teken van de beker. Niet die dennenappel die in de Johan Cruijff Arena blijft, maar de digitale beker waar Gerrit eerder al over schreef (link). Na de eerste wedstrijden in huize externe wedstrijdleider gespeeld te hebben, kozen we nu voor huize interne wedstrijdleider. Gerrit en Rick waren helaas verhinderd dus er moest een Piet Konijn uit de hoge hoed getoverd worden. Dit konijn bleek vrijdagavond plotseling myxomatose te hebben (of iets vergelijkbaars), maar gelukkig was Mats de redder in nood. Voor het clubbelang heeft Mats zijn kappersafspraak in allerijl naar voren kunnen halen.

'Hoi Rick, Dale kan niet mee morgen naar Enkhuizen, en ik hoorde dat jij weer voor de bond was ingeschreven, kan jij morgen mee? Ja? Nou mooi dan, zet ik je ook gelijk aan bord 1, goed?' Behalve het feit dat Dale een jaar of 6 geleden geen lid van de club was, had het bovenstaande telefoongesprek tussen Edwin en mij ook op een random moment tussen 2010 en 2015 hebben kunnen plaatsvinden. Sommige dingen zullen dus blijkbaar niet veranderen.

Al een tijd zit deze ontmoeting in mijn hoofd. Dat komt vooral door de toevoeging 'jeugd'. Als ik denk aan partijen van mij tegen 'jeugd', dan denk ik aan slachtpartijen. Kinderen die jou elke hoek van het bord laten zien. Kinderen die op hun knieen op de stoel tegenover je zitten, anders komen ze niet boven de tafel uit. Ondertussen wordt zo'n partij een martelgang voor 'de ouderen'. 'Jeugd' is vaak opkomend, daar waar wij 'ouderen' stilstaan in de ontwikkeling, of zeer langzaam voortgang boeken. Of zelfs alweer op de terugweg zijn.

Sinds het begin van dit schaakseizoen, ben ik lid geworden van Heerhugowaard. Hiervoor ben ik jarenlang lid geweest van De Pionier te Abbekerk. Helaas is die club ter ziele gegaan. Schaken blijft te leuk om er niets mee te doen. Gelukkig voel ik me welkom op deze, voor mij, nieuwe club. Wennen is het wel! Daar waar het ledenaantal van De Pionier de afgelopen jaren daalde tot maximaal 5 leden (inclusief mijzelf), is het ledenaantal bij Heerhugowaard vele malen hoger. Meer tegenstanders, meerdere soorten openingen. Een jaar of twee heb ik niet meer voor de bond gespeeld. En ik ben dan ook wel een bepaald ritme kwijt. Zelfvertrouwen ook.